ایمپلنت دندان چیست؟

ایمپلنت دندان چیست؟ عمر آن چقدر است و مزایا و معایب

راهکارهای برای جایگزینی دندان های از دست رفته، شامل استفاده از ایمپلنت های دندانی هستند که برای دوام بیشتر بین ۲۰ تا ۳۰ سال طراحی شده اند. در این حالت، عمر ایمپلنت دندان به وفور مراقبت از دندان ها، بهداشت دهان و دندان و سایر عواملی که در ادامه توضیح داده خواهد شد، وابسته است.

ایمپلنت دندان چیست؟

ایمپلنت های دندانی، دندان های مصنوعی و ثابتی هستند که شبیه به دندان های واقعی هستند و به عنوان جایگزینی برای دندان های واقعی که به دلایل مختلف از دست رفته اند، استفاده می شوند. این دندان های مصنوعی توسط دندانپزشک متخصص، در فک بیمار قرار داده می شوند و پس از گذشت مدتی از نقاهت، مانند دندان های طبیعی عمل می کنند. به این صورت که به شکل وظیفه ای واقعی، برای خوردن غذا و انجام فعالیت های دهانی دیگر استفاده می شوند.

قسمت های تشکیل دهنده ایمپلنت دندان

هر ایمپلنت دندانی از سه بخش اصلی تشکیل شده است که عمر هر قسمت از آن به عوامل مختلفی وابسته است. این قسمت ها شامل پست ایمپلنت، اباتمنت و تاج دندان هستند. هر قسمت از ایمپلنت، وظایف خاصی را برعهده دارد. پست ایمپلنت بخشی است که درون فک قرار دارد و به عنوان اساس ایمپلنت عمل می کند. اباتمنت، پیوندی است که پست ایمپلنت را به تاج دندان متصل می کند. تاج دندان نیز بخشی است که به عنوان دندان مصنوعی بر روی پست ایمپلنت نصب می شود و به وظیفه دندان طبیعی برای جویدن غذا و فعالیت های دهانی دیگر می پردازد.

• ایمپلنت

به منظور جایگزینی دندان از دست رفته، ایمپلنت دندانی به عنوان یک راهکار دائمی در نظر گرفته می شود. ایمپلنت ها شامل سه بخش اصلی به نام های پست ایمپلنت، اباتمنت و تاج دندان هستند. پست ایمپلنت نقش ریشه دندان را برعهده دارد و با جراحی در استخوان فک قرار می گیرد. در داخل پست ایمپلنت، یک ناحیه توخالی برای قرار دادن قطعۀ اباتمنت طراحی شده است.

مهمترین مرحله در کاشت ایمپلنت دندان، هم جوشی پست ایمپلنت با استخوان فک است که زمان بر و حیاتی برای موفقیت کاشت ایمپلنت می باشد. با رعایت نکات بهداشتی و مراقبتی، ایمپلنت دندان می تواند بیش از ۲۰ سال در دهان شما به خوبی کار کند.

• اباتمنت

استفاده از اباتمنت برای ثابت نگه داشتن ایمپلنت و ایجاد پایه ای برای تاج دندان، بسیار مهم است. این قسمت بالای استخوان فک قرار می گیرد و پس از آنکه پست ایمپلنت به خوبی در استخوان قرار گرفت، این قطعه از فلز روی آن پیچ می شود. اباتمنت به عنوان قسمتی از ایمپلنت دندان، وظیفه ثابت نگه داشتن آن را بر عهده دارد و همچنین برای تاج دندان پایه ای فراهم می کند. بدون این قسمت، امکان تثبیت دائمی تاج دندان وجود ندارد.

• تاج دندان

قسمتی از ایمپلنت دندان که قابل مشاهده است و شبیه دندان طبیعی به نظر می رسد، تاج دندان نامیده می شود. مواد مختلفی می توان برای ساخت تاج دندان استفاده کرد، اما معمولاً سرامیک به عنوان ماده اصلی مورد استفاده قرار می گیرد. تاج دندان به صورت سفارشی و به شکلی که با شرایط دندان شما سازگاری دارد، تولید می شود.

آیا ایمپلنت  دندان برای همیشه ماندگار است؟

یکی از سؤالات متداولی که مردم اغلب مطرح می کنند این است که «ایمپلنت های دندانی چه مدت زمانی دوام می آورند؟». به این سؤال پاسخ داده می شود که ماندگاری ایمپلنت های دندانی به عوامل مختلفی از جمله نحوه مراقبت از ایمپلنت وابسته است. با این حال، به طور کلی، طول عمر ایمپلنت های دندانی حدود ۲۵ سال است.

عوامل مؤثر بر کاهش طول عمر ایمپلنت دندان

همان طور که اشاره شد، عمر ایمپلنت های دندانی با نگهداری و مراقبت مناسب می تواند تا ۳۰ سال طولانی باشد. با این حال، مانند هر درمان دندانپزشکی دیگری، عوامل مختلفی می توانند به کاهش ماندگاری ایمپلنت دندان منجر شوند، به عنوان مثال:

• عدم رعایت بهداشت دهان و دندان

پس از جایگزین کردن دندان های خالی با ایمپلنت دندانی، باید همانند دندان های طبیعی خود، مراقبت مناسبی از ایمپلنت داشته باشید. برای اینکه پایه ایمپلنت با موفقیت به استخوان فک شما پیوند بخورد، باید اطمینان حاصل کنید که لثه های شما سالم هستند و استخوان فک شما به اندازه کافی قوی است. هر نوع بیماری لثه باید قبل از قرار دادن ایمپلنت درمان شود. به همین دلیل، دندانپزشک شما قبل از نصب ایمپلنت، دهان و فک شما را بررسی می کند تا اطمینان حاصل شود که استخوان فک شما قوی و می تواند ایمپلنت را محکم نگه دارد.

پس از انجام کاشت ایمپلنت دندان، حتی اگر این ایمپلنت تیتانیومی با تاج سرامیکی روی آن، در برابر پوسیدگی مقاوم باشد، لثه ها و استخوان فک ممکن است در برابر آسیب قرار بگیرند و به ایمپلنت دندان آسیب برسانند. به همین دلیل، رعایت بهداشت دهان و دندان بسیار مهم است.

با وجود اینکه ایمپلنت دندانی قرار داده شده است، هنوز هم باید مراقب بیماری های لثه و دندان باشید. بیماری لثه، شایع ترین علت از دست دادن دندان در بین بزرگسالان است و می تواند به ناراحتی فرد و تأثیرات منفی بر سلامت جسمی شخص منجر شود. به منظور کاهش تجمع پلاک و حفظ سلامت لثه ها، باید مراقبت های لازم را به دقت انجام دهید، از جمله دو بار مسواک زدن در روز و استفاده از نخ دندان.

اکثراً پست ایمپلنت، برای مدت زمان طولانی باقی می ماند و تنها تاج سرامیکی نیاز به ترمیم دارد. با این حال، اگر قبل از درمان کامل بیماری لثه، ایمپلنت دندان را نصب کرده اید، باید به خطرات آن توجه کنید، زیرا خطر شکست درمان و پس زدن ایمپلنت دندان در مرحله پیوند با استخوان فک، بسیار بالاست

با وجود رعایت بهداشت دهان و دندان، ممکن است عوامل دیگری نیز در پدیدار شدن مشکلاتی برای سلامت دهان و دندان شما نقش داشته باشند.

• عدم انتخاب صحیح سبک زندگی

استفاده از سیگار و مصرف زیاد الکل، می تواند به شدت برای ماندگاری ایمپلنت های دندانی شما تأثیر منفی داشته باشد. این موضوع بسیار حائز اهمیت است و مراقبت در مراحل اولیه ایمپلنت دندان، می تواند طول عمر آن را افزایش دهد. برای بهبود کامل ایمپلنت دندان، بدن به جریان خون کافی در ناحیه تحت درمان نیاز دارد. استفاده از سیگار، باعث کاهش جریان خون و اکسیژن در ناحیه تحت درمان می شود و برای روند بهبودی مشکل ساز خواهد بود.

همچنین، سیگار باعث افزایش احتمال تولید پلاک باکتریایی می شود که در صورت عدم درمان مناسب، می تواند به بیماری لثه تبدیل شود. در نتیجه، اگر قصد دارید ایمپلنت های دندانی خود را بهبود دهید، باید سعی کنید از سیگار و مصرف زیاد الکل خودداری کنید.

پس از انجام کاشت ایمپلنت، بهتر است از مصرف نوشیدنی الکلی حداقل ۷۲ ساعت خودداری کنید. علت این موضوع این است که برای بهبودی کامل بدن شما به مدت زمان قابل توجهی نیاز دارد. مصرف الکل می تواند باعث رقیق شدن خون شود و در صورتی که در محل تحت درمان خونریزی رخ دهد، این مسئله ممکن است به شدت تشدید شود و به عدم لخته شدن خون منجر شود. به همین دلیل، بهتر است از مصرف نوشیدنی های الکلی پس از جراحی ایمپلنت دندان خودداری کنید تا روند بهبودی به درستی پیش  برود.

• جراحت یا آسیب

گاهی اوقات، به دلیل شرایطی که خارج از کنترل شما هستند، ایمپلنت های دندانی ممکن است زودتر از موعد انتظار خراب شوند. با این حال، ایمپلنت های دندانی یک راه حل درمانی دائمی برای جایگزینی دندان های گمشده هستند. با این حال، روکش های سرامیکی که بر روی ایمپلنت های دندانی نصب می شوند، تخریب پذیر هستند. به همین دلیل، روکش های دندان سرامیکی مانند دندان های طبیعی، به خطر ترک خوردگی و آسیب های دیگر، معرضند.

در واقع، عوامل مختلفی می توانند به آسیب رسیدگی تاج دندان برای روکش های سرامیکی ایجاد کنند. به عنوان مثال، اصابت ضربۀ محکم به استخوان فک، جویدن مواد سفت، خوردن غذاهای چسبناک یا جویدن آنها، و استفاده از دندان ها به عنوان ابزاری برای باز کردن درب بطری ها یا بسته بندی های پلاستیکی می تواند به این مشکلات منجر شود.

استفاده از دندان ها به عنوان ابزار برای باز کردن بطری یا بسته بندی پلاستیکی، به دندان های طبیعی، لثه ها و حتی ایمپلنت دندانی آسیب می رساند. در حالی که دندان های طبیعی و ایمپلنت های دندانی، می توانند مقداری فشار و نیرو را تحمل کنند، اما این فشارها باید به خوردن و جویدن غذا محدود شود. استفاده از دندان ها به عنوان ابزار، مدت زمان ماندگاری ایمپلنت های دندانی را به میزان زیادی کاهش می دهد.

اگر قسمت تاج سرامیکی ایمپلنت دندان به دلایلی آسیب ببیند، دندانپزشک ممکن است بتواند تاج را بدون نیاز به تعویض آن، ترمیم کند. اما برای تعویض روکش دندان (تاج)، باید ابتدا بررسی شود که آیا ایمپلنت دندان نیز تحت تأثیر قرار گرفته است یا خیر؟ اگر ایمپلنت دندان آسیب ندیده باشد، دندانپزشک به تعویض تاج دندان اقدام می کند.

پس از فرآیند زیادی که شامل دوران نقاهت و پیوند ریشه ایمپلنت با استخوان فک شما است، ایمپلنت دندان مانند یک ریشه دندان طبیعی به فک شما متصل می شود. اما اگر فک شما آسیب ببیند، ایمپلنت دندان ممکن است لق شود و نیاز به خارج کردن و تعویض آن باشد. در این صورت، بهتر است بعد از خارج کردن ایمپلنت دندان، صبر کنید تا فک شما بهبود کامل یابد و سپس اقدام به نصب مجدد ایمپلنت دندان کنید.

• شرایط پزشکی نامناسب

مدت زمانی که ایمپلنت دندان در جا خود قرار می گیرد، ممکن است تحت تأثیر برخی شرایط پزشکی قرار گیرد. برای مثال، افرادی که دیابت دارند یا سیستم ایمنی ضعیفی دارند، ممکن است به دلیل کاهش اثربخشی درمان و طولانی شدن مدت زمان بهبودی، با چالش هایی مواجه شوند.

هرچند که ایمپلنت دندان برای بیماران دیابتی نیز امکان پذیر است، اما نحوه مدیریت دیابت شما می تواند تأثیر قابل توجهی بر روی ماندگاری ایمپلنت های دندانی شما داشته باشد. اگر دیابت خود را به درستی مدیریت نکنید، احتمال ابتلا به عفونت ها و نیز شکست فرایند ایمپلنت دندان بیشتر خواهد بود.

علاوه بر بیماری هایی که پیشتر اشاره شد، بسیاری از اختلالات دیگر نیز می توانند به عدم پیوند ایمپلنت دندان با استخوان فک منجر شوند. به عنوان مثال، پوکی استخوان، اختلالات خونریزی، فشار خون بالا، تصلب شرایین و نارسایی احتقانی قلب از جمله این اختلالات هستند.

در واقع، پیوند پست ایمپلنت با استخوان فک که با نام فرآیند استئواینتگراسیون شناخته می شود، بسیار مهم است و بر مدت زمان ماندگاری ایمپلنت های دندانی تأثیرگذار است. لثه های شما باید به طور کامل بهبود یابند و سالم باشند تا ایمپلنت دندان به درستی در استخوان پیوند بخورد و بهبودی شما دائمی باشد.

قبل از شروع هر درمان دندانی، باید به دندانپزشک خود اطلاع دهید که در حال حاضر در شرایط پزشکی خاصی قرار دارید یا در حال درمان بیماری خاصی هستید. دندانپزشک شما می تواند وضعیت سلامتی شما را ارزیابی کرده و یک برنامه درمانی مناسب با نیازهای خاص شما را تدوین کند.

قبل از انجام هر گونه درمان، باید دندانپزشک خود را از شرایط پزشکی که در حال حاضر دارید یا اگر  تحت درمان بیماری خاصی هستید، آگاه کنید. دندانپزشک قادر است وضعیت سلامت شما را ارزیابی کرده و یک برنامه درمانی متناسب با نیازهای خاص شما ارائه دهد.

• دندان قروچه

در صورتی که به دندان خود قروچه بزنید، ممکن است باعث شکستن ایمپلنت، لق شدن یا شکستن اباتمنت و تاج دندان شوید. دلیل این اتفاق به این دلیل است که حرکات مکرر ساییدن یا ضربه به دندان و استخوان فک می تواند باعث ایجاد حرکات کوچک در ایمپلنت شده و در فرآیند پیوند استخوان با پست ایمپلنت، اختلال ایجاد کند. برای پیشگیری از این اتفاقات، می توانید با مشورت دندانپزشک متخصص از نایت گارد یا محافظ دندان استفاده کنید.

• سن وگذر زمان

احتمال پس زدن پیوند بین ایمپلنت های دندانی و استخوان فک در افراد مسن تر، بیشتر است. دلیل این اتفاق این است که این افراد ممکن است با بیماری های زمینه ای دیگری مبتلا باشند.

• مصرف داروها

مواردی همچنین وجود دارند که می توانند بر پس زدن پیوند ایمپلنت با استخوان فک، تأثیرگذار باشند. این عوامل شامل موارد زیر هستند:

1. داروهایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کنند
2. داروهای رقیق کننده خون
3. درمان با پرتو

• یک جراح بی تجربه

استفاده از دانش و مهارت یک جراح با تجربه بسیار حائز اهمیت است برای قرار دادن ایمپلنت های دندانی و حصول بهترین نتیجه. بنابراین، همیشه توصیه می شود که بهترین متخصص ایمپلنت دندان را مشاوره کنید. یک جراح بی تجربه ممکن است باعث بروز مشکلاتی از جمله طراحی ضعیف ایمپلنت، استفاده از ایمپلنت دندانی غیرمناسب، قرار دادن ایمپلنت نامناسب، ضربه به بافت لثه و اعصاب هنگام کاشت ایمپلنت و چسباندن تاج دندان قبل از اطمینان از جوش خوردن و پایداری ایمپلنت شود.

برای اطمینان از پایداری و ثبات ایمپلنت های دندانی، لازم است که استخوان فک، قبل از کاشت ایمپلنت، به طور دقیق بررسی شود. این بررسی شامل انجام تصویربرداری با استفاده از اشعه ایکس و ساخت مدل سه بعدی از استخوان فک است. به این ترتیب، کیفیت استخوان محل کاشت ایمپلنت تعیین می شود و در صورت نیاز، پیش از کاشت، اقدامات لازم برای تقویت استخوان انجام می شود. به همین منظور، توصیه می شود که جهت کاشت ایمپلنت دندانی، به یک دندانپزشک متخصص و با تجربه مراجعه کنید.

در حین کاشت ایمپلنت دندانی، عوامل مختلفی ممکن است باعث بروز مشکلاتی شوند که می توان به آن ها اشاره کرد. در این میان، از جمله عوامل مؤثر در ایجاد مشکلات ایمپلنت دندانی، طراحی نامناسب ایمپلنت، استفاده از ایمپلنتی که برای شما مناسب نیست و قرار دادن ایمپلنت نامناسب است.

همچنین، ضربه به بافت لثه و اعصاب هنگام کاشت ایمپلنت و چسباندن تاج دندان قبل از اطمینان از جوش خوردن و پایداری ایمپلنت، می توانند عواملی باشند که باعث پس زدن پیوند ایمپلنت و استخوان فک شوند. بنابراین، از این رو، اهمیت مراجعه به جراح باتجربه و متخصص ایمپلنت دندان، برای کاشت ایمپلنت دندانی و تضمین بهترین نتیجه بسیار مهم است.

• عدم وجود استخوان کافی در فک

استفاده از ایمپلنت دندانی به عنوان روشی برای جایگزینی دندان های گم شده، نیازمند ایجاد یک پیوند پایدار بین ایمپلنت و استخوان فک است. در صورتی که استخوان فک، کافی برای محکم کردن ایمپلنت در جای خود، وجود نداشته باشد، احتمال پس زدگی پیوند ایمپلنت و استخوان فک وجود دارد.

برای پیشگیری از این مشکل، قبل از انجام کاشت ایمپلنت، دندانپزشک متخصص، بررسی کاملی از استخوان فک انجام می دهد. این بررسی شامل تصویربرداری از طریق اشعه ایکس از فک و همچنین مدل سازی سه بعدی از استخوان فک است. هدف از این بررسی، کمک به تعیین کیفیت استخوان محل تحت قرارگیری ایمپلنت است. به این ترتیب، احتمال ایجاد پیوند پایدار بین ایمپلنت و استخوان فک افزایش می یابد.

برای کاشت ایمپلنت دندانی، حضور استخوان کافی در فک ضروری است تا ایمپلنت به طور پایدار در آن ثابت بماند. در صورتی که استخوان کافی در فک وجود نداشته باشد، ممکن است پزشک متخصص پیشنهاد پیوند استخوان یا لیفت سینوس قبل از کاشت ایمپلنت دهد. همچنین، تحلیل استخوان در طول زمان می تواند باعث بی ثباتی ایمپلنت شود.

مشکلات اطراف ایمپلنت، پوکی استخوان و شرایط پزشکی مانند بیماری های مختلف نیز می تواند باعث رخداد این اتفاق شود. برای تعیین کیفیت استخوان محل تحت قرارگیری ایمپلنت، پزشک متخصص معاینه کاملی از استخوان فک انجام داده و تصویربرداری از آن با استفاده از اشعه ایکس و مدل سازی سه بعدی انجام می دهد.

علائم آسیب به ایمپلنت دندان

در صورتی که احساس می کنید ایمپلنت دندانی شما با شل شدن یا حرکت غیر معمولی مواجه شده است، حتما باید به دندانپزشک یا پریودنتیست خود مراجعه کنید. همچنین، در صورتی که در هنگام خوردن غذا دردی حاصل شده یا علائم بیماری پری ایمپلنتیت (یک نوع عفونت لثه) را تجربه کرده اید، نیز بهتر است به پزشک مراجعه کنید. درمان به موقع علائم آسیب به ایمپلنت می تواند موجب جلوگیری از تشدید مشکلات و حفظ سلامت دندان های شما شود.

علائم بیماری پری ایمپلنتیت

علائمی که شانه های این بیماری ممکن است در اطراف ایمپلنت نشان دهد، شامل چیزهایی مانند قرمز شدن لثه، ورم، خونریزی، عقب رفتن لثه و چرک می شوند.

درمان ایمپلنت دندان ناموفق

یکی از راه های درمانی برای ایمپلنتی که آسیب دیده است، برداشتن آن با استفاده از بی حسی موضعی است. در صورت لزوم، می توان ایمپلنت را جایگزین کرد. به دلیل تحلیل استخوان در اطراف ایمپلنت، ممکن است نیاز به پیوند استخوان قبل از قرار دادن ایمپلنت جدید باشد.

در صورتی که نتوانید ایمپلنت آسیب دیده را جایگزین کنید، گزینه های دیگری نیز برای درمان وجود دارد، از جمله بریج یا پل دندانی، دندان مصنوعی، روکش دندان و مینی ایمپلنت دندان. در صورتی که دلیل آسیب به ایمپلنت عفونت باشد و تحلیل استخوان به میزان قابل توجهی رخ ندهد، می توان به وسیله تمیز کردن کامل و ضد عفونی ایمپلنت و ناحیه اطراف آن و مصرف یک دوره آنتی بیوتیک، پری ایمپلنتیت را درمان کرد.

مزایای انجام ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان یکی از راه های درمانی بی دندانی است که مزایای فراوانی دارد. برای نمونه:

• با کاشت ایمپلنت دندان، فرد به اعتماد به نفس بیشتری دست پیدا می کند.
• در مقایسه با پروتزهای دندان مصنوعی، ایمپلنت دندان دائمی و ثابت است.
• با داشتن ایمپلنت دندان، شخص به سهولت مواد غذایی را می تواند مصرف کند.
• صحبت کردن شخص را بهبود می بخشد.
• کاشت ایمپلنت دندان می تواند در جلوگیری از کاهش تحلیل استخوان فک کمک کند.
• با داشتن ایمپلنت دندان، می توان از بروز عوارض پیری جلوگیری کرد.
• ایمپلنت دندان بهبود سلامت دهان و دندان را به همراه دارد.
• به دلیل ماندگاری بالا، ایمپلنت دندان یکی از روش های بهتر برای درمان بی دندانی است.

همچنین، با توجه به شرایط و موقعیت خاصی که فرد در آن به کاشت ایمپلنت دندان نیاز دارد، ممکن است مزایای بیشتری نیز داشته باشد.

معایب کاشت ایمپلنت دندان

کاشت ایمپلنت دندان، یکی از روش های درمانی پیشرفته است که با استفاده از آن، می توان دندانی ثابت و دائمی را به جای دندانی که از بین رفته است، جایگزین کرد. با این حال، همانند هر فرآیند درمانی دیگر، کاشت ایمپلنت دندان نیز دارای معایبی است که باید به آن ها توجه شود. این معایب عبارتند از:

• احتمال خطا در زمان کاشت ایمپلنت

در صورتی که در انتخاب دندانپزشک متخصص، کوتاهی کرده باشید، احتمال وقوع خطا در زمان کاشت ایمپلنت وجود دارد.

• احتمال عفونت یا خونریزی بیش از حد

پس از عمل کاشت ایمپلنت، اگر به درستی از آن مراقبت نشود، احتمال عفونت و خونریزی بیش از حد وجود دارد.

• خطر حرکت ایمپلنت

در برخی موارد، ایمپلنت دندان ممکن است به دلیل عواملی مانند فشار زیاد بر روی آن، حرکت کند.

• افزایش تحلیل استخوان فک در افراد مستعد

در برخی افراد، تحلیل استخوان فک به دلیل کاشت ایمپلنت دندان افزایش می یابد، به خصوص در افرادی که بیشتر از دو دندان را از دست داده اند.

سخن پایانی

در این مقاله سعی کردیم تا اطلاعات کاملی در رابطه با ایمپلنت دندان، راه ها و روش های انجام آن، مزایا و معایب آن و عوامل موثر بر کاهش طول عمر ایمپلنت داده باشیم. چنانچه اگر به دنبال رزرو وقت و نوبت از پزشکان و متخصصان در این زمینه هستید، با پشتیبانان ما در کاژین ایران در ارتباط باشید تا در سریعترین زمان ممکن پاسخگوی سوالات شما باشند.

در پایان پیشنهاد می‌کنیم که چنانچه اگر به دنبال مطالب مشابه و تکمیلی در این زمینه هستید، به صفحات جراحی دندان و دندانپزشکی به صورت اقساطی و خدمات دندانپزشکی مراجعه نمایید.